Strach jest naturalną emocją, którą przeżywa każdy człowiek. Jak każda emocja, jest on ważny i niesie ze sobą bardzo ważną funkcję i informacje. Strach jest naturalnym stanem emocjonalnym, który ostrzega przed niebezpieczeństwem i mobilizuje do poradzenia sobie z daną sytuacją. Pozwala nam uświadomić sobie konsekwencje i podjąć adekwatną decyzję. Przykładowo kiedy ktoś widzi dużego, agresywnego psa zwykle odczuwa strach i przechodząc na dugą stronę ulicy unika w ten sposób zagrożenia ataku psa. Jeśli boimy się sprawdzianu to poświęcamy więcej czasu na powtórzenie materiału i przygotowanie się do niego. Taki strach jest dla nas dobry i mobilizuje nas do działania lub unikania zagrożeń.

 Trochę inaczej wygląda sytuacja z lękiem. Lęk, w porównaniu do strachu, dotyczy sytuacji irracjonalnych i nie jest wywołany realnym zagrożeniem, a naszym negatywnym wyobrażeniem. Przykładowo idąc do dentysty wiemy, że nic złego nam się nie stanie, ale wyobrażamy sobie ból i nieprzyjemne  zabiegi.

Pamiętaj!

• Lęk i strach są naturalnymi uczuciami i każdy je odczuwa.
• Niewielka doza strachu działa mobilizująco i motywująco.
• Nie uciekajmy i nie unikajmy lęku. Uczmy się i nasze dzieci radzić sobie z lękiem. Nie sprawimy, że nigdy nie będzie burz czy pająków, ale możemy sprawić, że podczas burzy lub widząc pająka będziemy czuć się swobodnie.

A więc jak oswoić lęki:

1. 1.      Spróbuj lepiej poznać swój lęk. Zastanów się: Kiedy czujesz lęk? W jakie sytuacji? Czego dokładnie się boisz? Czy są jakieś czynniki, które zwiększają Twój lęk? Co lub kto pomaga Ci pokonać lęk?
2. Stopniowo poznawaj obiekt, którego się obawiasz. Jeśli np. boisz się psów możesz na początku poczytać o psach, ich zachowaniu w różnych sytuacjach, jak się zachowują kiedy są radosne lub kiedy się boją.
3. Porozmawiaj o swoich lękach z zaufaną osobą. Poczujesz się lepiej, kiedy ktoś bliski będzie znał Twoje uczucia i będzie mógł Cię wspierać.
4. Narysuj swój strach.
5. Daj sobie trochę czasu, nie śpiesz się. Do pewnych rzeczy potrzeba czasu.
6. Wyobrażaj sobie sytuacje, jak radzisz sobie dobrze z lękiem, jak zbliżasz się obok rzeczy, której się boisz i czujesz się bezpiecznie.
7. Oglądaj zdjęcia obiektu swojego strachu i oswajaj się z tym wizerunkiem.
8. Oswajaj się z obiektem, którego się boisz. W bezpiecznych warunkach stopniowo zbliżaj się do obiektu swojego lęku. Poproś o wsparcie bliskiej osoby, aby czuć się pewniej w takiej sytuacji.
9. Oceniaj wielkość swojego strachu na skali: od 0 (wcale się nie boję) do 10 (tak bardzo się boję, że nie mogę tego wytrzymać).  Sprawdzaj, czy nasilenie Twojego strachu się zmniejsza i co Ci pomaga.
10. Kiedy czujesz duży niepokój stosuj techniki relaksacyjne.
11. W bardzo lękliwych sytuacjach proś o wsparcie bliskich.

Do rodziców:

• Zaakceptuj strach dziecka, to że jest prawdziwy i ważny dla dziecka.
• Nie umniejszaj uczucia lęku dziecka! Postaraj się zrozumieć obawy dziecka i jak one są dla niego istotne.
• Nie strasz dziecka. Nie mów, że jak będzie niegrzeczne, to…..
• Nie zaspokajaj leków dziecka. Jeśli Twoje dziecko boi się np. psów, to nie zakładaj z góry, że trzeba ich unikać.
• Nie rzucaj dziecka w źródło strachu. Jeśli dziecko boi się psów nie oznacza to, że jak wrzucisz go do budy z psem to strach minie. Lęk nigdy nie minie sam. Dziecko potrzebuje czasu, cierpliwości i stopniowego bezpiecznego dla siebie oswajania się z obiektem lęku. A przede wszystkim potrzebuje Twojego wsparcia.
• Ucz dzieci pozytywnych wypowiedzi, kiedy odczuwają niepokój, np.  “Mogę to zrobić”, “Dam radę”,
• Rozmawiaj z dzieckiem na temat jego lęku.
• Często pomocne okazuje się jakiś miś, lalka lub inny przedmiot, który może dać Twojemu dziecku poczucie bezpieczeństwa.
• Wykorzystaj wyobraźnie dziecka. Niech sobie wyobrazi sytuację, kiedy stawia czoło obiektowi, którego się boi. Może także to narysować. Przykładem może być wyobrażenie przez dziecko jak zbliża się do psa, głaska go.
• Pomocne bywają bajki terapeutyczne.

Przykładowe bajki znajdziesz: https://bajki-zasypianki.pl/bajki-pomagajki/

• Ucz dziecko oswajania się z lękiem. W bezpiecznym warunkach niech przykładowo przejdzie z Tobą drogą obok ogrodzenia, w którym jest pies (najlepiej aby to był spokojny pies). Jeśli po kilku próbach ta czynność nie będzie wzbudzała lęku, niech dziecko spróbuje przejść obok psa, który nie jest za ogrodzeniem (pamiętaj aby to był spokojny pies). Po pewnym czasie jeśli będzie chciało może pogłaskać psa.
• Pamiętaj aby nie zmuszać dziecka. Możesz go zachęcać i wspierać. Jeśli będziesz zmuszać dziecko do zbliżenia się do obiektu lęku, tylko pogłębisz jego lęk.
• Chwal dziecko przy każdym małym postępie lub chęci podjęcia małych wyzwań.
• Jeśli dziecko ma duże problemy z lękiem lub fobiami, potrzebna może okazać się pomoc specjalisty.