1. Pamiętaj nie ma złych dzieci, jest tylko niewłaściwe zachowanie!
2. Najwięcej co rodzic może dać swojemu dziecku to bazwarunkowa miłość i akceptacja. Ten kapitał w przyszłości zaowocuje u dziecka właściwą samooceną i wiarą w siebie.
3. Doceniaj gdy dziecko jest szczere. Nawet jeśli przyznaje się, że zrobiło coś nie tak. Zaufanie, którym Cię obdarza jest najważniejsze. Doceń odwagę, jaką wykazało przyznając się do swoich słabości.
4. Jesteś dla dziecka wzorem do naśladowania. Dlatego nie kłam, nie oszukuj, szanuj drugiego człowieka.
5. Czasem odmawiaj dziecku. Dziecko nie musi mieć wszystkiego, aby było szczęśliwe. Kiedy odmawiasz dziecku we właściwy sposób uczysz go radzenia sobie z trudnymi emocjami, wyznaczanie sobie celów i priorytetów, a także pokazujesz w jaki sposób mówić „nie”.
6. 6.      Chwal, ale w mądry sposób. Pochwała nie polega na mówieniu, że dziecko jest super, tylko na docenieniu i opisaniu jego zachowania/wykonanej pracy np. „widzę, że narysowałeś duży dom, jest w nim dużo pokoi i wszystko co jest potrzebne. O niczym nie zapomniałeś, to wymagało od Ciebie dużo pracy. Podoba mi się ten rysunek”.
7. Nie wyręczaj dziecka w obowiązkach domowych. Możliwość wykonania samodzielnej pracy daje dziecku poczucie sprawstwa i uczy odpowiedzialności. Więc pozwól dziecku po swojemu posprzątać, przygotować własne kanapki lub sałatkę, czy zrobić samemu herbatę. Nawet jeśli efekt nie będzie dla Ciebie zadawalający liczą się dobre chęci i intencje. Pozwól dziecku popełniać własne błędy.
8. Twoje dziecko nie zawsze musi być najlepsze w każdej czynności, którą robi. Pozwól mu być przeciętnym i nieidealnym. Dajesz mu w ten sposób cenną lekcję akceptacji samego siebie i umiejętność przyznawania się do błędów.
9. Nie zawsze obowiązki i nauka. Pamiętaj aby znaleźć codziennie chwilę na zabawę w wygłupianie lub rozmowę o przyjemnych rzeczach, innych niż szkoła, nauka, obowiązki.
10. Pozwól dziecku mówić o swoich emocjach. Nie krytykuj i nie oceniaj emocji, nie zaprzeczaj, że może się tak czuć. Każdy przeżywa swoje emocje na swój sposób. Pamiętaj nie ma złych emocji! Każda emocja jest ważna i o czymś nas informuje. Nazywaj emocje, które czujesz Ty lub dziecko.
11. 11.  Ucz dziecko właściwego wyrażania swoich emocji. Przeżywanie nieprzyjemnych uczuć nie jest wytłumaczeniem do sprawiania drugiej osobie/zwierzątku krzywdy tj. bicie, plucie, mówienie przykrych słów, wyzywanie. Pamiętaj: emocja nie jest zła, złe może być zachowanie.
12. 12.  Nie mów dziecku: nie bój się, nie złość się, nie smuć się! Emocje pojawiają się samoistnie, nie możemy przestać ich czuć. Zaprzeczanie o ich istnieniu daje komunikat dziecku, że uczucia są nieważne.
13. Kiedy dziecko jest złe lub smutne i nie chce rozmawiać, daj możliwość narysowania tego co czuje w danej sytuacji.
14. Nie każdy radzi sobie ze złością. Nie izoluj dziecka podczas trudnych emocji. Kiedy jest złe powiedz, że widzisz, iż czuje złość. Nie tłumacz nic, nie dyskutuj, nie moralizuj. Usiądź obok dziecka w ciszy i poczekaj, aż złość minie. Jeśli dziecko chce się przytulić pozwól mu, w ten sposób pokazujesz, że zawsze go kochasz.
15. Rozmawiaj z dzieckiem o nieadekwatnych wybuchach złości kiedy oboje jesteście spokojni i mieliście czas na przemyślenie minionej sytuacji.
16. Nie bój się mówić o swoich trudnych emocjach. To, że czasem czegoś się boimy, coś nas smuci lub złości pokazuje dziecku jak radzić sobie z tą emocją.
17. Przepraszaj, jeśli Tobie zdarzyło się w niewłaściwy  sposób okazać własne emocje, np. nakrzyczałeś, uderzyłeś, wyzwałeś dziecko. Uczysz w ten sposób dziecko do przyznawania się do swoich błędów i przepraszania.
18. Jeśli to możliwe zachęcaj dziecko do codziennej rozmowy z kolegami/koleżankami możliwymi sposobami: przez Massanger’a, Skyp’a, telefon. Fajnie byłoby gdyby podczas rozmowy dzieci mogły wzajemnie się widzieć. Nawet jeśli byłoby to tylko wspólne odrabianie lekcji, czy krótka rozmowa.
19. Graj z dzieckiem w gry planszowe i karciane. To daje dziecku możliwość uczenia się radzenia sobie z porażką.
20. Czytaj dziecku bajki adekwatne do wieku. Dziecko uczy się na przykładzie bohaterów określonych zachowań i postaw.
21. Baw się z dzieckiem w kalambury – odgadywanie emocji, postaci itp.
22. Pokazuj dziecku różne zdjęcia/fotografie/rysunki z emocjami i pozwalaj odgadywać emocje.
23. Podczas wspólnego oglądania bajek/filmów rozmawiaj z dzieckiem, co mógł czuć bohater i jak zachowanie jego wpływało na inne postacie.
24. Pytaj dziecko jak się czuje danego dnia i jaki ma humor. To uczy dziecko rozpoznawania u siebie emocji.

Zachęcam do wspólnego obejrzenia bajki: „W głowie się nie mieści”, która jest dobrym sposobem by zacząć rozmawiać o emocjach. Link do bajki poniżej.

https://www.cda.pl/video/432179676

Jeśli masz pytania lub trudności, o których chciałbyś porozmawiać zachęcam do kontaktu: magdalenawalesiak@debinkisp.szkolnastrona.pl